Voorjaarsmarathons 2017

Gegevens

Redactie Redactie

Het voorjaar en het najaar zijn mooie momenten om een marathon te lopen. Ook een aantal van onze leden wagen zich aan deze lange afstand wedstrijd. Bij de BBlopers zijn de marathon van Rotterdam en de marathon van Enschede favoriet. In totaal hadden we dit jaar 7 marathonlopers. In deze editie een terugblik op de gelopen marathons van Frankwin, Izak en Andre.

Het marathon avontuur van Andre Gijsendorffer verliep dit jaar anders dan hij er van had gehoopt.
De avond ervoor goed gegeten: ‘Rijst met groente’. Redelijk geslapen. Voldoende getraind, ca. 250km per maand. Prima op gewicht en de favoriete schoenen aan: Brooks Racer ST5.

Flink balen dus voor Andre, geen probleem als we je toch wat vragen stellen? Nee hoor, marathon is net het leven, soms valt het mee, soms valt het tegen .

Andre op archief tijdens de marathon van AmsterdamMet inmiddels 9 marathons op zak, moest hij dit keer na 29km de strijdbijl erbij neerleggen. ‘Eigenlijk voelde ik al na een paar kilometers dat het voor geen meter liep. Mijn hartslag was al na 2 km veel te hoog en dat werd in de loop van de race niet beter. In de tunnelbak op de Blaak kreeg ik ook nog maagkrampen. Een kilometer later ben ik uitgestapt.
Er waren ook genoeg mooie momenten hoor: de autorit naar Rotterdam bijvoorbeeld. Samen met Frankwin en onze chauffeur Jeroen ten Klooster was het super gezellig en het feit dat we ons heerlijk relaxed konden voorbereiden op de start. We waren ongeveer als eerste aanwezig bij de kleedgelegenheden namelijk. Daarnaast was het mooi dat Frankwin wel een super tijd liep. Van tevoren gaf hij al aan dat hij 'on fire' was, dus dat deed de sfeer in de auto op de terugweg bepaald goed.'

Frankwin trotseert de magische grens van 3 uur!

Frankwin Mussche liep dus een supertijd in Rotterdam. Hij liep hier al 1 keer eerder, exact 14 tellen boven de magische grens van 3:00 uur. Vorig jaar liep hij ook een marathon in Leiden.
Eerste vraag, hoe heb je geslapen? ‘Slecht, ik was om 5 uur wakker.’
En hoe was je voorbereiding?
‘Ik heb zo'n 850 km gemaakt. Had iets meer gewild, maar 3 weken van tevoren kreeg ik last van de heup en heb even rust genomen. Gelukkig kon ik door een behandeling door Dick van Os toch fit naar de start.’
Dat is mooi, ben je in de tussentijd nog wat kilo’s kwijtgeraakt? ‘Ja, 4 kilo, maar er zit inmiddels ook al weer 1 1/2 kilo aan.’
Wat heb je ’s-Avonds gegeten? ‘Pannenkoeken met stroop.’
Lekker, welke schoenen heb je klaargezet? ‘Saucony Kinvara 8.’
Vertel eens in het kort hoe je de wedstrijd hebt beleefd:
‘Ik had een polsbandje gemaakt met de doorkomsttijden per 5 km, dat was mijn richtlijn. De eerste 5 km liep ik met het pacerteam, maar daar wilde ik eigenlijk vooral mijn eigen wedstrijd lopen. De eerste waterpost ben ik er dus voor gaan lopen en dat is zo gebleven. Ik kon de hele wedstrijd van groepje naar groepje lopen en zo voortdurend inhalen. Het was wel flink warm, dus bij elke waterpost gooide ik een paar bekers water over me heen. Ik kon vlak blijven lopen en zag dat ik voorlag op schema. Vanaf km 37 deden mijn benen wel flink pijn en ging ik langzamer lopen. Ik kon mezelf toch nog pushen om het tempo vast te houden en dat lukte redelijk, tot en met de finish toe.’
En hoe voelde je toen je over de finish kwam? ‘Ik had zoveel pijn dat ik eerst even niet kon genieten. Ik had me er al een paar minuten op voorbereid dat ik de streeftijd zou halen, maar mijn benen deden zoveel pijn dat ik alleen daar aan kon denken.’
En je streeftijd dus gehaald?
‘Jazeker, ik ging weg op 2.59.59 en kwam uit op 2.58.31, nu kan ik stoppen met hardlopen...’
Fantastisch gedaan zeg, een marathon kent ook altijd een zwaar moment, hoe kijk je daar op terug?
‘Dat was kilometer 41. Toen was ik er voor het eerst zeker van dat ik onder de 3 uur zou komen, maar mijn benen deden zo'n ontzettende pijn dat ik de gedachte dat ik nóg 5 minuten moest lopen bijna niet aankon. Daarvoor had ik dat zoveel mogelijk weg kunnen stoppen omdat ik de tijd wilde halen, die druk was weg en gelijk stroomde de pijn nog veel meer binnen.’
Maar zware momenten kennen ook mooie momenten?
‘Jazeker, de 2e keer de Erasmusbrug af, op ongeveer 28 km, toen ging ik zo lekker, haalde zoveel mensen in en lag voor op schema, ik begon voor het eerst te denken dat ik het zou halen. Gelijk gevolgd door de gedachte; 'niet aan de eindtijd denken, alleen aan deze kilometer.'

Om af te sluiten, welk moto heeft je tot de eindstreep gebracht?
‘Ik had er meerdere:
* Denk aan deze kilometer, niet aan de eindtijd.
* armen vooruit en knieën omhoog
* Als je moe wordt moet je versnellen’

Izak finisht in een PR in Enschede

En lekker geslapen? ‘Ja, ik heb goed geslapen. 21:30 uur naar bed en s’ morgens er weer vroeg uit om zolang mogelijk tijd te hebben tussen een stevig pannenkoekenontbijt en de start om 10:00 uur.’
Ben je niet vergeten de avond ervoor te eten? Nee, zeker niet. Ik ben altijd erg fanatiek wat eten en drinken betreft, dit jaar geen Beet-it (geconcentreerde bietensap) maar wel 3 dagen aan de carbo-loader, twee weken geen alcohol, elke avond pasta en als klap op de vuurpijl op zaterdag 15 bananen gegeten in het kader van baat het niet, schaad het niet. Ooit eens ergens gelezen dat je tot 25 bananen moet eten de dag voor een marathon.’

Tjonge, 15 bananen, knap dat je dat kan eten een dag voor de wedstrijd. ‘Ja, ja en de weegschaal heeft er niets van gemerkt. Ik ben zelfs 10 kilo lichter geworden door al dat trainen.’
Dan is het vast gelukt om de eindstreep te halen in je streeftijd? ‘Ja, doel was om een pr te lopen maar mijn droomtijd was 3:15 uur. Insteek van de marathon was dan ook “de dood of de gladiolen” gewoon weggaan zoals ik oorspronkelijk had willen weggaan en dan hopen dat het goed komt. Samen met Marten en 2 bevriende Warmlopers gestart in de groep die voor 3:15 uur ging.
Liep erg ontspannen, de halve kwamen we door op 1:37 uur en dit voelde erg goed. De groep van 3:15 viel bij 27 km uit elkaar en na twee keer het gaatje dicht te moeten lopen zat ik ook twee keer in het verkeerde treintje. Vanaf 28 km in mijn eentje verder gelopen. Bij 30 km begon ik mijn hamstring te voelen en besloot om niets kapot te maken, ik zou de kortste weg terug nemen en dus uitstappen. Door dit besluit kon ik heel ontspannen verder lopen en besloot ik een paar kilometer verder toch maar door te lopen, het laatste gedeelte van deze marathon is erg zwaar , vals plat omhoog. Maar ik was niet de enige die stuk ging op dat stuk dus zodra ik in de gaten kreeg dat anderen stil vielen kon ik mezelf weer motiveren om door te gaan, eigenlijk best goed over de finish gekomen en natuurlijk erg blij met mijn nieuwe PR. Deze stond op 3:27 uur en staat nu op 3:20:37.’
Fantastisch gedaan. Gefeliciteerd! En hoe was het bij de finish? ‘Super goed gevoel, en erg gevoelige kuiten van die laatste kilometers heuvelop.’

34e Internationale Looptienkamp

Gegevens

Redactie Redactie

Mark in actie

Prijsuitreiking